TROMPET

           Trompet bakır ve ya pirinçden yapılmış üflemeli bir çalgıdır. Ağızlık ve silindir biçiminde borulardan oluşur.  Üç temel yapısı vardır. Ağızlık (Konik biçimdedir.),boru ve kalak, günümüzde piston kısmı borunun üzerindedir.  Ses rengi parlak niteliktedir. Ağızlık seçimi çalıcının dudak şekline ve eserin karakterine göre değişir.

           Ses rengi sebebiyle en çok tercih edilen trompet Si Bemol trompettir. Duyuluşu diyapozona göre 1 büyük ikili aşağıdandır. Yani trompetçi do sesi verebilmek için, trompetçi re sesini çalar ama duyuluşu do sesidir. Sib trompetin dışında kullanılan diğer trompet çeşitleri : Re, La, Mi ve Mib gibi modelleri vardır.

İki tip trompet vardır:

Basit Trompet (Boru): Bir temel notanın armonik seslerini çıkartır. Bu çalgının ilkel şeklidir. Borunun uzunluğuna tekabül eden perdedeki sesleri üretebilir. M.Ö. 2. Binyılında Mısır’da dinsel törenlerde ve askeri amaçla kullanılan küçük bir çalgıdır. Trompetin  değişik toplumlarda yaygın bir kullanım alanı bir alanı bulduğu ( eski Yunanlılar, eski Roma) anlaşılmaktadır.

Pistonlu Trompet      : Üzerinde üç adet pistonu (Tüp) bulunur. Bu pistonların belirli kombinasyon sırasıyla basılarak sesler çıkartılır.1826 yılında Bluhmel ve Stözel adlı iki Alman tarafından basit trompete, 3 adet piston (Tüp) ve bu pistonlara uyumlu borular takarak bu şeklini almıştır.

           Müzik aleti olarak orta çağda orkestralara girmiştir. Yapısından dolayı solo çalgı olarak ve oda müziğinde kullanılmıştır. Günümüzde çeşitli tarzlarda kullanılmaktadır. ( Caz, Latin Pop müziği)  Orkestralarda şefler istemedikleri sürece trompetler eserleri Si bemol trompetle çalarlar.

            Susturucu (Sürdin, Mute): Trompetin kalak kısmına harici olarak takılan  ses rengini etkileyen parçanın ismidir. Ses rengini değiştirdiği gibi sesin şiddetini de düşürür. Çeşitli isimlerde, şekillerde farklı tını özelliklerine sahip sürdinler vardır.